| Algemene
voorzieningen |
| |
Koudekerke kent
van oudsher een rijk verenigingsleven. Reeds in 1947 werd door de gemeenteraad
besloten om in het voormalige schoolgebouw
aan de Badhuisstraat een verenigingsgebouw te realiseren om in de groeiende
ruimtebehoefte van verenigingen te voorzien. In 1947 werd het schoolgebouw
hiertoe verbouwd. Zo kwam er onder andere een kleine gymzaal en werd het
gebouw ieder jaar weer gebruikt bij de intocht van Sinterklaas. In 1973
vroegen de raadsleden zich al hardop af, of ze nog wel verder moesten investeren
in het inmiddels sterk verouderde verenigingsgebouw. Het duurde echter nog
tot na 1 september 1984 (bouw Couburg)
voordat het gebouw aan de Badhuisstraat eindelijk kon worden gesloten. Het
maakte plaats voor een parkeerterrein van supermarkt
Meermarkt Vader die hier in 1991 werd gebouwd.
Met de naoorlogse groei van het dorp nam vanaf de jaren vijftig ook de sportbeoefening
in zijn algemeenheid een vlucht. De behoefte aan een sporthal voor de beoefening
van zaalsporten groeide gestaag. Ook de noodzaak van een goede lichamelijke
oefening, in de vorm van gymnastiek en de plaats hiervan in het basisonderwijs,
nam in deze periode sterk toe. De gemeentebesturen van Walcheren waren aanvankelijk
huiverig voor de realisatie van een dergelijke voorziening, vanwege de hoge
bouwkosten en onzekerheden omtrent een rendabele exploitatie. In 1962 publiceerde
de Zeeuwse Sportraad een nota, waaruit bleek dat de urgentie voor goede
voorzieningen in heel Zeeland groot was. Koudekerke werd daarin ook expliciet
als voorbeeld genoemd. Het gymzaaltje in het verenigingsgebouw aan de Badhuisstraat
was te klein en voldeed niet aan de eisen van moderne zaalsporten en gymnastiek. |
| |
|
| Gymzaal
Duinstraat 4 |
| |
| Burgemeester
Dregmans had in 1965 bij de inspecteur van het lager onderwijs in Zeeland,
op de wenselijkheid van een gymnastiekzaal gewezen. Vanwege de grote urgentie
in andere delen van Zeeland en de gebrekkige financieringsmogelijkheden
van Koudekerke en Valkenisse, duurde het echter nog tot 1967, alvorens de
gemeenteraad tot de bouw van een nieuwe gymzaal aan de toenmalige Couburgstraat
(thans Duinstraat) kon besluiten. In juni van dat jaar werd de eerste steen
gelegd. |
| |
 |
|
De nieuwe gymzaal, naar een ontwerp van
Heidemaatschappij en ontwikkeld in samenwerking met de Vereniging van Nederlandse
Gemeenten, werd in zo'n twintig Zeeuwse gemeenten gebouwd en kostte destijds
zo'n 220.000 gulden.
Het gebouw bevatte een gymzaal van 10x20m met sportvloer, toestellenberging
en twee kleedkamers met gezamenlijke douches. De opening vond plaats op
30 maart 1968 door burgemeester Koevoets. Hierna werd de zaal in gebruik
genomen door de scholen van Biggekerke en Koudekerke en tal van verenigingen,
zoals de turnverenigingen Swift en Zeelandia en voetbalvereniging VCK.
|
| 1. GYMZAAL DUINSTRAAT
4 (FOTO 02-08-2012) |
|
|
| Nadat de gemeenteraad
in 1992 besloot een nieuwe sporthal bij het Verenigingsgebouw 'De
Couburg' te bouwen werd de gymzaal in 1996 verkocht aan fysiotherapeut
en atletiektrainer Niek Knol. Hij was reeds in 1989 in de Stationsstraat
gevestigd, alwaar hij een nieuwe praktijk had geopend voor fysiotherapie
en sportbegeleiding. Deze praktijk was daar inmiddels uit zijn jasje gegroeid.
Direct nadat de gemeente in 1992 bekend maakte de gymzaal te willen verkopen
had Knol al interesse getoond, maar kon toen nog niet tot overeenstemming
met de gemeente komen. Dat lukte in 1996 wel. Hij kon, in de inmiddels al
enkele jaren leegstaande gymzaal, zijn jarenlang gekoesterde droom voor
een eigen sportmedisch centrum realiseren. Het pand werd hiertoe verbouwd,
op 13 mei 1996 in gebruik genomen en vervolgens op 31 mei van dat jaar officieel
geopend. Naast verschillende spreekkamers is een grote behandelkamer ingericht
met revalidatietoestellen. |
| |
 |
|
In 2008 werd het pand verder
uitgebreid en werden extra zalen en een ruimere entree gecreërd.
Het centrum van Knol werd in januari 2010 overgenomen door de landelijke
fysiotherapieketen Health & Motion. Toen deze keten in 2012 de huur
van het pand niet meer voldeed en ook geen salarissen meer betaalde, waren
Knol en zijn partners genoodzaakt te breken met de organisatie en op eigen
kracht een doorstart te maken. Health & Motion werd failliet verklaard
en hierna ontstond Beweegcentrum Doen. |
| 2. GYMZAAL DUINSTRAAT 4 NA DE VERBOUWING
(FOTO 13-05-2012) |
|
|
Binnen Beweegcentrum
Doen zijn in de afgelopen jaren meerdere ondernemers ondergebracht. Er werden
en worden ruimtes verhuurd aan Dok018, Lennart Knol Fysiotherapie &
Training, Fred Hendrikse (Sport en Ontspanningsmasseur), Praktijk voor Diëtiek
&Sportdiëtiek en Sporttherapie Zeeland (Tim van der Schoot). Tegenwoordig
is hier ook Personal Fysio gevestigd.
Meer info over het Beweegcentrum Doen staat op hun website: Beweegcentrum
Doen.
Eveneens op Duinstraat 4 is sinds juni 2011 een multidisciplinair Kinder-
en Jongerencentrum gevestigd dat op 2 september van dat jaar officieel opende
en in 2012 haar naam veranderde in Behandelcentrum Dok018. Initiatiefnemer
Gert Dedel richt zich in zijn centrum op het gezonde gedrag van kinderen.
Meer info over dit bedrijf op hun website: Dok018. |
| |
|
| Sport-
en gemeenschapscentrum De Couburg |
| |
De totstandkoming
van verenigingsgebouw 'De Couburg' kent een lange voorgeschiedenis. In 1964
werd door de gemeente een verbouwingsplan opgesteld voor het toen in gebruik
zijde verenigingsgebouw
aan de Badhuisstraat waarvan de kosten toen werden geraamd op (slechts)
85.500 gulden. Dit plan kwam echter niet tot uitvoering omdat de daarin
opgenomen gymzaal bij nader inzien niet bleek te voldoen aan nieuwe eisen.
Hiertoe werd in 1968 de even hiervoor beschreven gymzaal
gerealiseerd aan de Duinstraat en werd in 1968 aan architect J.W. Jobse
uit Vlissingen gevraagd een verbouwingsplan voor het verenigingsgebouw te
maken dat in 1969 werd gepresenteerd, maar nooit werd uitgevoerd. In 1974
volgde een nieuw verzoek van burgemeesters en wethouders tot een verbeterplan
voor het verenigingsgebouw. Dit maal werd besloten om eerst nog alternatieven
te onderzoeken voor een nieuw verenigingsgebouw met een grotere sporthal
bij de Duinstraat. In juni 1977 werden de nieuwe plannen wederom van de
hand gewezen en werd in 1979 door architect Jobse weer een nieuw plan met
sporthal voorgelegd. De kosten werden inmiddels geraamd op 2,7 miljoen gulden
waarna de gemeenteraad in 1981 de conclusie trok dat de gemeentebegroting
onvoldoende ruimte bood voor realisatie van een dergelijk plan. Na wederom
een alternatief plan werd in juni 1982 besloten om dan toch alleen maar
een nieuw verenigingsgebouw te realiseren.
Het nieuwe verenigingsgebouw werd aan de bestaande gymzaal gekoppeld en
werd in het plan rekening gehouden met een toekomstige koppeling aan een
grotere sportzaal. Het gebouw kreeg een grote zeshoekige zaal van zo'n 6
meter hoog die geschikt is voor circa 200 bezoekers en een vast toneel van
ca 50m². Verder werden er een vergaderruimte, twee kleedruimten, toiletgroep
en een foyer gerealiseerd. In de foyer bevindt zich een keuken en bar.
De bouw kon zo na 25 jaar plannen maken, op 8 augustus 1983 beginnen en
werd na amper 9 maanden bouwen, op 27 april 1984 voltooid. Het verenigingsgebouw
is ontworpen door de Vlissingse architect J.W. Jobse en gebouwd door aannememingsbedrijf
W.F. Christiaansen BV voor ca f 1.100.000,-.(5)
|
| |
 |
|
Op 1 september 1984 werd
het nieuwe verenigingsgebouw 'De Couburg' in gebruik genomen. Harmonie
Voorwaarts, die zich hierna ook in het gebouw vestigde, verzorgde op
die dag uiteraard de muziek. Naast de plaatselijke harmonie is 'De Couburg'
tegenwoordig een plaats waar ook veel andere verenigingen een plek hebben
gevonden. Het gehele jaar door worden hier activiteiten georganiseerd. In
februari 2021 werd door B&W van de gemeente Veere besloten tot de vernieuwing
van het interieur en meubilair en verbetering van de akoestiek in het verenigingsgebouw.
|
| 3. SPORT- EN GEMEENSCHAPSCENTRUM
DE COUBURG (FOTO 13-05-2012) |
|
|
Sporthal
In 1991 presenteerde een werkgroep alsnog een plan voor de realisatie van
een grote sporthal bij verenigingsgebouw 'De
Couburg'. De 7 meter hoge sporthal moest een vloer krijgen van 24 bij
44 meter met een scheidingswand die de hal in tweeën kan delen. Verder
bestond het plan uit vier was- en kleedruimten, scheidsrechtersruimten,
een grote toestellenberging, tribune voor 150 zitplaatsen, een kantoor en
kantine. De kosten werden geraamd op 1,75 miljoen gulden en er bestonden
twijfels over de exploitatie. In 1992 volgde een uitgewerkt plan, dat bijna
2 miljoen gulden zou gaan kosten. Dit plan viel aanvankelijk slecht maar
uiteindelijk werd in november 1992 wel ingestemd met de realisatie van de
nieuwe sporthal en enkele aanpassingen aan het naastgelegen verenigingsgebouw.
Door uitblijvende besluitvorming over de financiering duurde het nog tot
de zomer van 1993, alvorens aannemer Vaessen uit Raamsdonkveer in samenwerking
met lokale aannemer Flipse daadwerkelijk kon starten met de funderingswerkzaamheden.
Op 25 april 1994 werd de sporthal in gebruik genomen. Het complex werd toen
omgedoopt tot 'Sport- en gemeenschapscentrum De Couburg'. Op 25 mei 1994
volgde de opening met een groot feest. Van gebrek aan belangstelling voor
de accommodatie bleek na de realisatie geen sprake. Naast de basisscholen
De Sprong en
't
Klinket werd de zaal door tal van verenigingen gehuurd. Aanvankelijk
waren dit Gymnastiekvereniging Koudekerke
(GVK), zaalvoetbalvereniging Van Boven Keukens, tennisvereniging
LTC De Stoof, voetbalverenigingen
VCK en De Meeuwen, korfbalverenigingen Seolto en Stormvogels, volleybalvereniging
VVS'92 en badmintonvereniging Sinar '75.
Op het hoogtepunt van de vluchtelingencrisis, waarbij Europa werd overspoeld
door vluchtelingen uit onder meer Eritrea en Syrië, werd van 15 december
tot 21 december een tijdelijke crisisopvanglocatie in de sporthal gerealiseerd
voor 200 vluchtelingen. Deze noodopvang werd mede dankzij de vele vrijwilligers
mogelijk gemaakt. In 2016 werd de sportvloer van de Sporthal vervangen zodat
deze voldoet aan nieuwere eisen qua schokabsorptie.. |
| |
|
| Verenigingen |
| |
|
| Op Klompen
Begonnen (OKB) |
| |
| Voor de oprichting
van Voetbal Combinatie Koudekerke (VCK) was er omstreeks 1932 al een andere
voetbalclub in Koudekerke actief, dit was OKB, wat staat voor 'Op Klompen
Begonnen'. Of er ooit daadwerkelijk op klompen is gespeeld, is niet bekend,
maar vast staat dat men uitkwam in een zaterdagmiddagcompetitie waarin gespeeld
werd tegen andere Walcherse elftallen. De thuiswedstrijden werden afgewerkt
op een veld waar zich nu Vakantieoord
Broedershoek bevindt. Na een jaar werd verhuisd naar een wei aan de
duinen en vlak na de oorlog werd er gevoetbald in het waterwingebied bij
het pompstation (te Biggekerke). Het vervoer naar een uitwedstrijd ging
met twee man op één fiets. Uiteindelijk ging OKB ten onder
door een te wankele financiële basis, te weinig leden en donateurs
en door een gebrek aan organisatie. |
| |
Voetbal Combinatie Koudekerke (VCK) |
| |
Op 21 juni 1948
vond in de werkplaats van aannemer Piet Flipse de oprichting van Voetbal
Combinatie Koudekerke plaats. Piet Flipse werd daarbij zelf als voorzitter
verkozen door de aanwezigen, waaronder ook burgemeester Dregmans was, die
als erevoorzitter werd verkozen. Het lidmaatschap bedroeg een kwartje per
week voor leden vanaf 16 jaar en een dubbeltje voor de jongere leden. Op
voorstel van Piet Flipse werd gekozen voor een tenue bestaand uit een wit
shirt, donkere broek en zwarte kousen met witte boorden.
De accomodatie bestond in den beginne uit twee strandhokjes die voor 300
gulden per jaar werden gehuurd en als kleedlokaal werden gebruikt. Alleen
het eerste elftal had het privilege om zich te mogen douchen in een teil.
Het eerste speelveld was letterlijk een wei (van Piet Kodde), gelegen aan
het eind van de Biggekerksestraat.
Doordeweeks graasden er koeien en schapen op, een grasmaaier was dus niet
nodig. Iedere vrijdagmiddag of zaterdagmorgen gingen een aantal vrijwilligers
'strontscheppen' om de velden speelklaar te maken. De doelpalen werden geleverd
door het aannemingsbedrijf van Flipse.
Omdat het veld eigenlijk te smal was en het lastig was om een aangrenzende
stuk grond bij het speelveld te betrekken om het breder te maken, werd uitgekeken
naar een ander speelveld. In 1951 kocht de gemeente Koudekerke van Krijn
Verhage de zogenaamde 'Stoofwei' en een stuk tuin van de heren Reijnierse
en Huisman, maar het duurde nog nog tot 1954 voordat dit terrein beschikbaar
kwam als speelveld. Hierdoor kwam VCK in 1952 in de problemen toen de heer
Kodde geen verlenging meer wilde van het huurcontract van zijn wei. VCK
moet hierdoor noodgedwongen uitwijken naar een ander voetbalveld dat werd
gevonden op een wei van Joost Vos aan de
Vlissingsestraat waar nu het volkstuinencomplex ligt. Vanaf 1954 werd
het gemeentelijk sportterrein 'De Stoofwei' de thuishaven van VCK. Deze
naam werd er echter was in 1975 aan toegekend. |
| |
 |
|
Het toenmalige
hoofdveld lag op de plaats waar nu het trainingsveld ligt. Voor het omkleden
werd een overdekte bergplaats bij de openbare
school gebruikt. Na een wedstrijd werd er aanvankelijk gedoucht in het
badhuis
in de Badhuisstraat maar in 1958 kreeg VCK de beschikking over een nieuw
kleedlokaal, dat tegenwoordig nog steeds dienst doet als werkplaats. In
hetzelfde jaar kreeg VCK er ook nog een veld bij, het huidige tweede veld.
"Na de aanleg van het veld werden vele uren op
de knietjes doorgebracht om het onkruid uit de jonge grasmat te verwijderen
en de mollenplaag te beteugelen" aldus Jan Wisse. |
| 4. 1. HET TWEEDE VELD VAN VCK MET
RECHTS DE WERKPLAATS IN 1958 (R186) |
|
|
| In 1964 werd het eerste
veld voorzien van een lichtinstallatie, zodat er ook s'avonds getraind kon
worden. Maar na verloop van tijd ging de accommodatie gebreken vertonen.
Het eerste veld verkeerde in zeer slechte staat, zodat er alleen nog maar
op getraind kon worden. Dit had tot gevolg dat de negen elftallen, rond
1970, slechts over één speelveld beschikten. De vraag naar
een derde speelveld met kleedlokalen werd dan ook steeds groter. De situatie
werd helemaal nijpend toen in het begin van de zeventiger jaren ook de lichtinstallatie
ging haperen. 's Winters moet men voor de trainingen noodgedwongen uitwijken
naar de altijd verlichte MIRO-parkeerplaats in Vlissingen. Toen door de
oliecrisis ook deze lampen werden gedoofd, sprak de voorzitter van 'een
onhoudbare toestand'. |
| |
 |
|
In 1972 bleek dhr. Osté
bereid zijn grond te verkopen aan de gemeente Valkenisse, waardoor de aanleg
van het derde veld, het huidige hoofdveld, een feit werd.
In 1974 werd er een trainingsveld aangelegd en sinds oktober dat jaar beschikte
de verenging ook over een eigen clubhuis. Tot die tijd gebruikte men de
achterzaal van 'Café
Centraal' op dorp of kwam men bijeen in 'Hotel
Walcheren'. Met zowel de bouw van een nieuwe kleed- accommodatie als
met de aanleg van een nieuw speelveld werd gestart in 1975. Bouw en aanleg
verliepen voorspoedig en op 19 juni 1976 kon het complex feestelijk in gebruik
worden genomen. |
| 5. 2. SPORTCOMPLEX DE
STOOFWEI TE KOUDEKERKE |
|
|
Het houten clubhuis ging
in de jaren erna snel in kwaliteit achteruit en moest eind jaren tachtig
nodig vervangen worden. In 1989 werd met de verbouwing aangevangen en in
1990 werd het stenen clubhuis afgerond. Dit clubhuis is tot op heden het
thuishonk van VCK.(1)
Meer informatie over VCK leest u op hun website.
Heeft u foto's of informatie bij dit onderwerp? Mail
de webmaster! |
| |
LTC De Stoof |
| |
| Tennisvereniging
LTC De Stoof is op 31 mei 1976 opgericht en bevindt zich sinds de oprichting
aan de Biggekerksestraat te Koudekerke. De naam van de vereniging is afgeleid
van de veldnaam 't
Stoofweitje, een naam die verwijst naar het stoven en drogen van meekrabwortels
dat hier vanaf circa 1750 tot 1768 heeft plaatsgevonden in een stoofschuur
met rooktoren. Uit de wortels die tot poeder werden gestamt werd een rode
verfstof gewonnen. |
| |
 |
|
Door de jaren heen is het ledental van
LTC De Stoof flink gestegen tot 260 personen. Voornamelijk komen de leden
uit Koudekerke zelf, maar sinds enkele jaren kunnen ook mensen van buiten
het dorp lid worden. De accommodatie bestaat uit een clubhuis met kleedkamers,
vier gravelbanen met verlichting en een automatische sproei-installatie.
In 2013 werden alle vier de banen gerenoveerd, de oefenkooi vernieuwd en
werd er een nieuwe minibaan aangelegd.
Meer informatie over LTC De Stoof leest u op hun website.
Heeft u foto's of informatie bij dit onderwerp? Mail
de webmaster! |
| 6. LTC DE STOOF TE KOUDEKERKE (FOTO
14-03-2003) |
|
|
| |
Koudekerkse Ringrijders Vereniging |
| |
De Koudekerkse
Ringrijders Vereniging is in 1951 opgericht en bestaat tot op heden nog
steeds. De traditie van ringrijden is echter al honderden jaren ouder. De
kerk en overheid hebben in de afgelopen eeuwen een haat-liefde verhouding
gehad met het ringsteken wat vaak gepaard ging met een groots feest op het
dorp. Zo is bekend dat in 1852 de overheid dreigde het ringrijden te schorsen
als er twist en ongeregeldheden bij zouden plaatsvinden en in 1865 pleitte
de kerkeraad voor de finale afschaffing van de jaarmarkt (en daarmee het
ringrijden) vanwege het zinnelijke genot en de lichtzinnige vreugde waaraan
menig jongeling en dochter zich overgaf. De avond voor de derde Pinksterdag
kwam men traditiegetrouw in de herberg 'De
Hoop' bijeen om de 'rolle te sluiten', waarmee men de deelnemerslijst
opmaakte.
Tijdens het ringrijden werd in die tijd de puntentelling bijgehouden met
een krijtstreep op de broek en bij drie gestoken ringen had men gewonnen.
De prijs bestondsoms uit een paar gouden halsknopen, geschonken door de
ambachtsheer, waarna gestreden werd voor de tweede prijs. Omstreeks 1925
is men om de meeste gestoken ringen gaan strijden. Ook de traditionele rondgang
van de 'suukerkomme',
vol met alcoholische drank en zoute balletjes werd in die periode afgeschaft.
Het ringrijden is in de jaren erna steeds meer een sport geworden met een
knipoog naar het toerisme. Desondanks zijn veel andere oude tradities bij
het ringrijden nog volop in gebruik. Zo wordt er bijvoorbeeld nog steeds
met sjerpen gereden.
Traditioneel vindt op Walcheren tijdens de zomermaanden nog steeds het ring-
en sjezenrijden plaats met op 3e pinksterdag wedstrijden op het Dorpsplein
te Koudekerke. In vijf verschillende klassen nemen teams van verschillende
dorpen waaronder ook Koudekerke het tegen elkaar op. In het verleden werd
er ook in de buurtschappen 't Zand en Dishoek de ring gestoken. |
| |
 |
| 7. 3. 3E
PINKSTERDAG WORDT TRADITIONEEL MET RINGRIJDEN GEVIERD OP HET DORPSPLEIN
TE KOUDEKERKE |
Naar gewoonte gaat bij het
ringrijden een groot glas jenever rond na elke ring die gestoken is. Ringrijden
is een levend stuk folklore, een kijkspel die haar oorsprong vind in het
verre verleden. Winnaar van het toernooi wordt de gene die over de hele
dag de meeste ringen heeft gestoken. Liefhebbers van folklore en paardensport
komen hier aan hun trekken en kunnen de sport tot half september op heel
Walcheren zien. Voor oude foto's van ringrjden op het Dorpsplein kijkt u
hier.
Meer informatie over de Koudekerkse Ringrijders Vereniging leest u op hun
website.
Heeft u foto's of informatie bij dit onderwerp? Mail
de webmaster! |
| |
Gymnastiekvereniging Koudekerke |
| |
De Gymnastiekvereniging
Koudekerke is opgericht op 29 oktober 1973 en bestaat tot op heden nog steeds.
Aanvankelijk werd gesport in de kleine gemeentelijke sporthal aan de Duinstraat.
Na de realisatie van een nieuwe grotere sporthal in de jaren negentig vond
de vereniging onderdak in De
Couburg te Koudekerke. Gymnastiekvereniging Koudekerke is een recreatieve
vereniging met een gevarieerd lesaanbod; kleutergym, turnen, aerobics en
volleybal.
Meer informatie over de Gymnastiekvereniging Koudekerke leest u op hun website.
Heeft u foto's of informatie bij dit onderwerp? Mail
de webmaster! |
| |
Scouting De Valkeniers |
| |
| Scouting De Valkeniers
is opgericht in 1980 na een geslaagde open middag in het toenmalige verenigingsgebouw
aan de Badhuisstraat
te Koudekerke. De eerste vier jaar was de oude brandweerkazerne het clubhuis
van de vereniging. In 1984 verraste de gemeente De Valkeniers met de mededeling
dat het pand dat van hen gehuurd werd binnen twee maanden verlaten moest
worden en verruild zou worden voor het oude schoolgebouw De
Uitwijk aan de Middelburgsestraat.
|
| |
 |
|
Toen de groep in 1980 begon,
waren er maar heel weinig kinderen. Het ledenaantal groeide langzaam maar
zeker. In 1984 werd een aantal van 48 kinderen genoteerd, in 1987 waren
het er al 62, in 1989 waren er 67 leden en in 1991 werd het magische getal
van 100 bereikt. Vanaf 1989 klonken er hardnekkige geruchten dat De Valkeniers
het clubhuis weer uit moesten. Dat moest alsnog toen het in 1994 aan particulieren
werd verkocht en men uitweek de voormalige kleuterschool De
Wip.
Daar kregen ze de beschiking over twee lokalen en een buitenberging. Hier
zit de Scouting tot op heden. |
| 8. CLUBHUIS SCOUTING DE VALKENIERS
IN DE WIP (FOTO 16-10-2005) |
|
|
Meer informatie
over Scouting De Valkeniers leest u op hun website.
Heeft u foto's of informatie bij dit onderwerp? Mail
de webmaster! |
| |
Vrouwenvereniging
"Wees een Zegen", |
| |
De vereniging werd opgericht
op 4 december 1945 en werd opgeven op 24 november 1982.(2)
Heeft u foto's of informatie bij dit onderwerp? Mail
de webmaster! |
|
|
copyright © 2001-2024 Sjoerd de Nooijer |
