Logo koudekerke.info
voor 600 | 600-1200 | 1200-1650 | 1650-1800 | 1800-1850 | 1850-1900 | 1900-1940 | 1940-1944 | 1944-heden
algemeen
ontwikkeling dorp
religie
onderwijs
verenigingen
infrastructuur
nieuwe wijken
bedrijventerreinen
wederopbouw
ruilverkaveling
recreatie
kustversterking
Verenigingen Koudekeke 1944-heden
Algemene voorzieningen
 
Koudekerke kent van oudsher een rijk verenigingsleven. Reeds in 1947 werd door de gemeenteraad besloten om in het voormalige schoolgebouw aan de Badhuisstraat een verenigingsgebouw te realiseren om in de groeiende ruimtebehoefte van verenigingen te voorzien. In 1947 werd het schoolgebouw hiertoe verbouwd. Zo kwam er onder andere een kleine gymzaal en werd het gebouw ieder jaar weer gebruikt bij de intocht van Sinterklaas. In 1973 vroegen de raadsleden zich al hardop af, of ze nog wel verder moesten investeren in het inmiddels sterk verouderde verenigingsgebouw. Het duurde echter nog tot na 1 september 1984 (bouw Couburg) voordat het gebouw aan de Badhuisstraat eindelijk kon worden gesloten. Het maakte plaats voor een parkeerterrein van supermarkt Meermarkt Vader die hier in 1991 werd gebouwd.

Met de naoorlogse groei van het dorp nam vanaf de jaren vijftig ook de sportbeoefening in zijn algemeenheid een vlucht. De behoefte aan een sporthal voor de beoefening van zaalsporten groeide gestaag. Ook de noodzaak van een goede lichamelijke oefening, in de vorm van gymnastiek en de plaats hiervan in het basisonderwijs, nam in deze periode sterk toe. De gemeentebesturen van Walcheren waren aanvankelijk huiverig voor de realisatie van een dergelijke voorziening, vanwege de hoge bouwkosten en onzekerheden omtrent een rendabele exploitatie. In 1962 publiceerde de Zeeuwse Sportraad een nota, waaruit bleek dat de urgentie voor goede voorzieningen in heel Zeeland groot was. Koudekerke werd daarin ook expliciet als voorbeeld genoemd. Het gymzaaltje in het verenigingsgebouw aan de Badhuisstraat was te klein en voldeed niet aan de eisen van moderne zaalsporten en gymnastiek.
 

Gymzaal Duinstraat 4
 
Burgemeester Dregmans had in 1965 bij de inspecteur van het lager onderwijs in Zeeland, op de wenselijkheid van een gymnastiekzaal gewezen. Vanwege de grote urgentie in andere delen van Zeeland en de gebrekkige financieringsmogelijkheden van Koudekerke en Valkenisse, duurde het echter nog tot 1967, alvorens de gemeenteraad tot de bouw van een nieuwe gymzaal aan de toenmalige Couburgstraat (thans Duinstraat) kon besluiten. In juni van dat jaar werd de eerste steen gelegd.
 
DE OUDE GYMZAAL MET ER ACHTER HET VERENIGINGSGEBOUW TE KOUDEKERKE   De nieuwe gymzaal, naar een ontwerp van Heidemaatschappij en ontwikkeld in samenwerking met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, werd in zo'n twintig Zeeuwse gemeenten gebouwd en kostte destijds zo'n 220.000 gulden.

Het gebouw bevatte een gymzaal van 10x20m met sportvloer, toestellenberging en twee kleedkamers met gezamenlijke douches. De opening vond plaats op 30 maart 1968 door burgemeester Koevoets. Hierna werd de zaal in gebruik genomen door de scholen van Biggekerke en Koudekerke en tal van verenigingen, zoals de turnverenigingen Swift en Zeelandia en voetbalvereniging VCK.
1. GYMZAAL DUINSTRAAT 4 (FOTO 02-08-2012)    
Nadat de gemeenteraad in 1992 besloot een nieuwe sporthal bij het Verenigingsgebouw 'De Couburg' te bouwen werd de gymzaal in 1996 verkocht aan fysiotherapeut en atletiektrainer Niek Knol. Hij was reeds in 1989 in de Stationsstraat gevestigd, alwaar hij een nieuwe praktijk had geopend voor fysiotherapie en sportbegeleiding. Deze praktijk was daar inmiddels uit zijn jasje gegroeid. Direct nadat de gemeente in 1992 bekend maakte de gymzaal te willen verkopen had Knol al interesse getoond, maar kon toen nog niet tot overeenstemming met de gemeente komen. Dat lukte in 1996 wel. Hij kon, in de inmiddels al enkele jaren leegstaande gymzaal, zijn jarenlang gekoesterde droom voor een eigen sportmedisch centrum realiseren. Het pand werd hiertoe verbouwd, op 13 mei 1996 in gebruik genomen en vervolgens op 31 mei van dat jaar officieel geopend. Naast verschillende spreekkamers is een grote behandelkamer ingericht met revalidatietoestellen.
 
DE OUDE GYMZAAL MET ER ACHTER HET VERENIGINGSGEBOUW TE KOUDEKERKE   In 2008 werd het pand verder uitgebreid en werden extra zalen en een ruimere entree gecreërd.

Het centrum van Knol werd in januari 2010 overgenomen door de landelijke fysiotherapieketen Health & Motion. Toen deze keten in 2012 de huur van het pand niet meer voldeed en ook geen salarissen meer betaalde, waren Knol en zijn partners genoodzaakt te breken met de organisatie en op eigen kracht een doorstart te maken. Health & Motion werd failliet verklaard en hierna ontstond Beweegcentrum Doen.
2. GYMZAAL DUINSTRAAT 4 NA DE VERBOUWING (FOTO 13-05-2012)    
Binnen Beweegcentrum Doen zijn in de afgelopen jaren meerdere ondernemers ondergebracht. Er werden en worden ruimtes verhuurd aan Dok018, Lennart Knol Fysiotherapie & Training, Fred Hendrikse (Sport en Ontspanningsmasseur), Praktijk voor Diëtiek &Sportdiëtiek en Sporttherapie Zeeland (Tim van der Schoot). Tegenwoordig is hier ook Personal Fysio gevestigd.

Meer info over het Beweegcentrum Doen staat op hun website: Beweegcentrum Doen.

Eveneens op Duinstraat 4 is sinds juni 2011 een multidisciplinair Kinder- en Jongerencentrum gevestigd dat op 2 september van dat jaar officieel opende en in 2012 haar naam veranderde in Behandelcentrum Dok018. Initiatiefnemer Gert Dedel richt zich in zijn centrum op het gezonde gedrag van kinderen. Meer info over dit bedrijf op hun website: Dok018.
 

Sport- en gemeenschapscentrum De Couburg
 
De totstandkoming van verenigingsgebouw 'De Couburg' kent een lange voorgeschiedenis. In 1964 werd door de gemeente een verbouwingsplan opgesteld voor het toen in gebruik zijde verenigingsgebouw aan de Badhuisstraat waarvan de kosten toen werden geraamd op (slechts) 85.500 gulden. Dit plan kwam echter niet tot uitvoering omdat de daarin opgenomen gymzaal bij nader inzien niet bleek te voldoen aan nieuwe eisen. Hiertoe werd in 1968 de even hiervoor beschreven gymzaal gerealiseerd aan de Duinstraat en werd in 1968 aan architect J.W. Jobse uit Vlissingen gevraagd een verbouwingsplan voor het verenigingsgebouw te maken dat in 1969 werd gepresenteerd, maar nooit werd uitgevoerd. In 1974 volgde een nieuw verzoek van burgemeesters en wethouders tot een verbeterplan voor het verenigingsgebouw. Dit maal werd besloten om eerst nog alternatieven te onderzoeken voor een nieuw verenigingsgebouw met een grotere sporthal bij de Duinstraat. In juni 1977 werden de nieuwe plannen wederom van de hand gewezen en werd in 1979 door architect Jobse weer een nieuw plan met sporthal voorgelegd. De kosten werden inmiddels geraamd op 2,7 miljoen gulden waarna de gemeenteraad in 1981 de conclusie trok dat de gemeentebegroting onvoldoende ruimte bood voor realisatie van een dergelijk plan. Na wederom een alternatief plan werd in juni 1982 besloten om dan toch alleen maar een nieuw verenigingsgebouw te realiseren.

Het nieuwe verenigingsgebouw werd aan de bestaande gymzaal gekoppeld en werd in het plan rekening gehouden met een toekomstige koppeling aan een grotere sportzaal. Het gebouw kreeg een grote zeshoekige zaal van zo'n 6 meter hoog die geschikt is voor circa 200 bezoekers en een vast toneel van ca 50m². Verder werden er een vergaderruimte, twee kleedruimten, toiletgroep en een foyer gerealiseerd. In de foyer bevindt zich een keuken en bar. De bouw kon zo na 25 jaar plannen maken, op 8 augustus 1983 beginnen en werd na amper 9 maanden bouwen, op 27 april 1984 voltooid. Het verenigingsgebouw is ontworpen door de Vlissingse architect J.W. Jobse en gebouwd door aannememingsbedrijf W.F. Christiaansen BV voor ca f 1.100.000,-.(5)
 
SPORT- EN GEMEENSCHAPSCENTRUM DE COUBURG   Op 1 september 1984 werd het nieuwe verenigingsgebouw 'De Couburg' in gebruik genomen. Harmonie Voorwaarts, die zich hierna ook in het gebouw vestigde, verzorgde op die dag uiteraard de muziek. Naast de plaatselijke harmonie is 'De Couburg' tegenwoordig een plaats waar ook veel andere verenigingen een plek hebben gevonden. Het gehele jaar door worden hier activiteiten georganiseerd. In februari 2021 werd door B&W van de gemeente Veere besloten tot de vernieuwing van het interieur en meubilair en verbetering van de akoestiek in het verenigingsgebouw.
3. SPORT- EN GEMEENSCHAPSCENTRUM DE COUBURG (FOTO 13-05-2012)    
Sporthal

In 1991 presenteerde een werkgroep alsnog een plan voor de realisatie van een grote sporthal bij verenigingsgebouw 'De Couburg'. De 7 meter hoge sporthal moest een vloer krijgen van 24 bij 44 meter met een scheidingswand die de hal in tweeën kan delen. Verder bestond het plan uit vier was- en kleedruimten, scheidsrechtersruimten, een grote toestellenberging, tribune voor 150 zitplaatsen, een kantoor en kantine. De kosten werden geraamd op 1,75 miljoen gulden en er bestonden twijfels over de exploitatie. In 1992 volgde een uitgewerkt plan, dat bijna 2 miljoen gulden zou gaan kosten. Dit plan viel aanvankelijk slecht maar uiteindelijk werd in november 1992 wel ingestemd met de realisatie van de nieuwe sporthal en enkele aanpassingen aan het naastgelegen verenigingsgebouw. Door uitblijvende besluitvorming over de financiering duurde het nog tot de zomer van 1993, alvorens aannemer Vaessen uit Raamsdonkveer in samenwerking met lokale aannemer Flipse daadwerkelijk kon starten met de funderingswerkzaamheden. Op 25 april 1994 werd de sporthal in gebruik genomen. Het complex werd toen omgedoopt tot 'Sport- en gemeenschapscentrum De Couburg'. Op 25 mei 1994 volgde de opening met een groot feest. Van gebrek aan belangstelling voor de accommodatie bleek na de realisatie geen sprake. Naast de basisscholen De Sprong en 't Klinket werd de zaal door tal van verenigingen gehuurd. Aanvankelijk waren dit Gymnastiekvereniging Koudekerke (GVK), zaalvoetbalvereniging Van Boven Keukens, tennisvereniging LTC De Stoof, voetbalverenigingen VCK en De Meeuwen, korfbalverenigingen Seolto en Stormvogels, volleybalvereniging VVS'92 en badmintonvereniging Sinar '75.

Op het hoogtepunt van de vluchtelingencrisis, waarbij Europa werd overspoeld door vluchtelingen uit onder meer Eritrea en Syrië, werd van 15 december tot 21 december een tijdelijke crisisopvanglocatie in de sporthal gerealiseerd voor 200 vluchtelingen. Deze noodopvang werd mede dankzij de vele vrijwilligers mogelijk gemaakt. In 2016 werd de sportvloer van de Sporthal vervangen zodat deze voldoet aan nieuwere eisen qua schokabsorptie..
 

Verenigingen
 

Op Klompen Begonnen (OKB)
 
Voor de oprichting van Voetbal Combinatie Koudekerke (VCK) was er omstreeks 1932 al een andere voetbalclub in Koudekerke actief, dit was OKB, wat staat voor 'Op Klompen Begonnen'. Of er ooit daadwerkelijk op klompen is gespeeld, is niet bekend, maar vast staat dat men uitkwam in een zaterdagmiddagcompetitie waarin gespeeld werd tegen andere Walcherse elftallen. De thuiswedstrijden werden afgewerkt op een veld waar zich nu Vakantieoord Broedershoek bevindt. Na een jaar werd verhuisd naar een wei aan de duinen en vlak na de oorlog werd er gevoetbald in het waterwingebied bij het pompstation (te Biggekerke). Het vervoer naar een uitwedstrijd ging met twee man op één fiets. Uiteindelijk ging OKB ten onder door een te wankele financiële basis, te weinig leden en donateurs en door een gebrek aan organisatie.
 

Voetbal Combinatie Koudekerke (VCK)
 
Op 21 juni 1948 vond in de werkplaats van aannemer Piet Flipse de oprichting van Voetbal Combinatie Koudekerke plaats. Piet Flipse werd daarbij zelf als voorzitter verkozen door de aanwezigen, waaronder ook burgemeester Dregmans was, die als erevoorzitter werd verkozen. Het lidmaatschap bedroeg een kwartje per week voor leden vanaf 16 jaar en een dubbeltje voor de jongere leden. Op voorstel van Piet Flipse werd gekozen voor een tenue bestaand uit een wit shirt, donkere broek en zwarte kousen met witte boorden.

De accomodatie bestond in den beginne uit twee strandhokjes die voor 300 gulden per jaar werden gehuurd en als kleedlokaal werden gebruikt. Alleen het eerste elftal had het privilege om zich te mogen douchen in een teil. Het eerste speelveld was letterlijk een wei (van Piet Kodde), gelegen aan het eind van de Biggekerksestraat. Doordeweeks graasden er koeien en schapen op, een grasmaaier was dus niet nodig. Iedere vrijdagmiddag of zaterdagmorgen gingen een aantal vrijwilligers 'strontscheppen' om de velden speelklaar te maken. De doelpalen werden geleverd door het aannemingsbedrijf van Flipse.

Omdat het veld eigenlijk te smal was en het lastig was om een aangrenzende stuk grond bij het speelveld te betrekken om het breder te maken, werd uitgekeken naar een ander speelveld. In 1951 kocht de gemeente Koudekerke van Krijn Verhage de zogenaamde 'Stoofwei' en een stuk tuin van de heren Reijnierse en Huisman, maar het duurde nog nog tot 1954 voordat dit terrein beschikbaar kwam als speelveld. Hierdoor kwam VCK in 1952 in de problemen toen de heer Kodde geen verlenging meer wilde van het huurcontract van zijn wei. VCK moet hierdoor noodgedwongen uitwijken naar een ander voetbalveld dat werd gevonden op een wei van Joost Vos aan de Vlissingsestraat waar nu het volkstuinencomplex ligt. Vanaf 1954 werd het gemeentelijk sportterrein 'De Stoofwei' de thuishaven van VCK. Deze naam werd er echter was in 1975 aan toegekend.
 
Biggekerksestraat te Koudekerke   Het toenmalige hoofdveld lag op de plaats waar nu het trainingsveld ligt. Voor het omkleden werd een overdekte bergplaats bij de openbare school gebruikt. Na een wedstrijd werd er aanvankelijk gedoucht in het badhuis in de Badhuisstraat maar in 1958 kreeg VCK de beschikking over een nieuw kleedlokaal, dat tegenwoordig nog steeds dienst doet als werkplaats. In hetzelfde jaar kreeg VCK er ook nog een veld bij, het huidige tweede veld. "Na de aanleg van het veld werden vele uren op de knietjes doorgebracht om het onkruid uit de jonge grasmat te verwijderen en de mollenplaag te beteugelen" aldus Jan Wisse.
4. 1. HET TWEEDE VELD VAN VCK MET RECHTS DE WERKPLAATS IN 1958 (R186)    
In 1964 werd het eerste veld voorzien van een lichtinstallatie, zodat er ook s'avonds getraind kon worden. Maar na verloop van tijd ging de accommodatie gebreken vertonen. Het eerste veld verkeerde in zeer slechte staat, zodat er alleen nog maar op getraind kon worden. Dit had tot gevolg dat de negen elftallen, rond 1970, slechts over één speelveld beschikten. De vraag naar een derde speelveld met kleedlokalen werd dan ook steeds groter. De situatie werd helemaal nijpend toen in het begin van de zeventiger jaren ook de lichtinstallatie ging haperen. 's Winters moet men voor de trainingen noodgedwongen uitwijken naar de altijd verlichte MIRO-parkeerplaats in Vlissingen. Toen door de oliecrisis ook deze lampen werden gedoofd, sprak de voorzitter van 'een onhoudbare toestand'.
 
Luchtfoto sportvelden Koudekerke   In 1972 bleek dhr. Osté bereid zijn grond te verkopen aan de gemeente Valkenisse, waardoor de aanleg van het derde veld, het huidige hoofdveld, een feit werd.

In 1974 werd er een trainingsveld aangelegd en sinds oktober dat jaar beschikte de verenging ook over een eigen clubhuis. Tot die tijd gebruikte men de achterzaal van 'Café Centraal' op dorp of kwam men bijeen in 'Hotel Walcheren'. Met zowel de bouw van een nieuwe kleed- accommodatie als met de aanleg van een nieuw speelveld werd gestart in 1975. Bouw en aanleg verliepen voorspoedig en op 19 juni 1976 kon het complex feestelijk in gebruik worden genomen.
5. 2. SPORTCOMPLEX DE STOOFWEI TE KOUDEKERKE    
Het houten clubhuis ging in de jaren erna snel in kwaliteit achteruit en moest eind jaren tachtig nodig vervangen worden. In 1989 werd met de verbouwing aangevangen en in 1990 werd het stenen clubhuis afgerond. Dit clubhuis is tot op heden het thuishonk van VCK.(1)

Meer informatie over VCK leest u op hun website.
Heeft u foto's of informatie bij dit onderwerp? Mail de webmaster!
 

LTC De Stoof
 
Tennisvereniging LTC De Stoof is op 31 mei 1976 opgericht en bevindt zich sinds de oprichting aan de Biggekerksestraat te Koudekerke. De naam van de vereniging is afgeleid van de veldnaam 't Stoofweitje, een naam die verwijst naar het stoven en drogen van meekrabwortels dat hier vanaf circa 1750 tot 1768 heeft plaatsgevonden in een stoofschuur met rooktoren. Uit de wortels die tot poeder werden gestamt werd een rode verfstof gewonnen.
 
LTC DE STOOF TE KOUDEKERKE   Door de jaren heen is het ledental van LTC De Stoof flink gestegen tot 260 personen. Voornamelijk komen de leden uit Koudekerke zelf, maar sinds enkele jaren kunnen ook mensen van buiten het dorp lid worden. De accommodatie bestaat uit een clubhuis met kleedkamers, vier gravelbanen met verlichting en een automatische sproei-installatie. In 2013 werden alle vier de banen gerenoveerd, de oefenkooi vernieuwd en werd er een nieuwe minibaan aangelegd.
Meer informatie over LTC De Stoof leest u op hun website. Heeft u foto's of informatie bij dit onderwerp? Mail de webmaster!
6. LTC DE STOOF TE KOUDEKERKE (FOTO 14-03-2003)    
 

Koudekerkse Ringrijders Vereniging
 
De Koudekerkse Ringrijders Vereniging is in 1951 opgericht en bestaat tot op heden nog steeds. De traditie van ringrijden is echter al honderden jaren ouder. De kerk en overheid hebben in de afgelopen eeuwen een haat-liefde verhouding gehad met het ringsteken wat vaak gepaard ging met een groots feest op het dorp. Zo is bekend dat in 1852 de overheid dreigde het ringrijden te schorsen als er twist en ongeregeldheden bij zouden plaatsvinden en in 1865 pleitte de kerkeraad voor de finale afschaffing van de jaarmarkt (en daarmee het ringrijden) vanwege het zinnelijke genot en de lichtzinnige vreugde waaraan menig jongeling en dochter zich overgaf. De avond voor de derde Pinksterdag kwam men traditiegetrouw in de herberg 'De Hoop' bijeen om de 'rolle te sluiten', waarmee men de deelnemerslijst opmaakte.

Tijdens het ringrijden werd in die tijd de puntentelling bijgehouden met een krijtstreep op de broek en bij drie gestoken ringen had men gewonnen. De prijs bestondsoms uit een paar gouden halsknopen, geschonken door de ambachtsheer, waarna gestreden werd voor de tweede prijs. Omstreeks 1925 is men om de meeste gestoken ringen gaan strijden. Ook de traditionele rondgang van de 'suukerkomme', vol met alcoholische drank en zoute balletjes werd in die periode afgeschaft. Het ringrijden is in de jaren erna steeds meer een sport geworden met een knipoog naar het toerisme. Desondanks zijn veel andere oude tradities bij het ringrijden nog volop in gebruik. Zo wordt er bijvoorbeeld nog steeds met sjerpen gereden.

Traditioneel vindt op Walcheren tijdens de zomermaanden nog steeds het ring- en sjezenrijden plaats met op 3e pinksterdag wedstrijden op het Dorpsplein te Koudekerke. In vijf verschillende klassen nemen teams van verschillende dorpen waaronder ook Koudekerke het tegen elkaar op. In het verleden werd er ook in de buurtschappen 't Zand en Dishoek de ring gestoken.
 
Ringrijden op 3e pinksterdag op het dorpsplein te Koudekerke (2005)
7. 3. 3E PINKSTERDAG WORDT TRADITIONEEL MET RINGRIJDEN GEVIERD OP HET DORPSPLEIN TE KOUDEKERKE
Naar gewoonte gaat bij het ringrijden een groot glas jenever rond na elke ring die gestoken is. Ringrijden is een levend stuk folklore, een kijkspel die haar oorsprong vind in het verre verleden. Winnaar van het toernooi wordt de gene die over de hele dag de meeste ringen heeft gestoken. Liefhebbers van folklore en paardensport komen hier aan hun trekken en kunnen de sport tot half september op heel Walcheren zien. Voor oude foto's van ringrjden op het Dorpsplein kijkt u hier.

Meer informatie over de Koudekerkse Ringrijders Vereniging leest u op hun website.
Heeft u foto's of informatie bij dit onderwerp? Mail de webmaster!
 

Gymnastiekvereniging Koudekerke
 
De Gymnastiekvereniging Koudekerke is opgericht op 29 oktober 1973 en bestaat tot op heden nog steeds. Aanvankelijk werd gesport in de kleine gemeentelijke sporthal aan de Duinstraat. Na de realisatie van een nieuwe grotere sporthal in de jaren negentig vond de vereniging onderdak in De Couburg te Koudekerke. Gymnastiekvereniging Koudekerke is een recreatieve vereniging met een gevarieerd lesaanbod; kleutergym, turnen, aerobics en volleybal.

Meer informatie over de Gymnastiekvereniging Koudekerke leest u op hun website.
Heeft u foto's of informatie bij dit onderwerp? Mail de webmaster!
 

Scouting De Valkeniers
 
Scouting De Valkeniers is opgericht in 1980 na een geslaagde open middag in het toenmalige verenigingsgebouw aan de Badhuisstraat te Koudekerke. De eerste vier jaar was de oude brandweerkazerne het clubhuis van de vereniging. In 1984 verraste de gemeente De Valkeniers met de mededeling dat het pand dat van hen gehuurd werd binnen twee maanden verlaten moest worden en verruild zou worden voor het oude schoolgebouw De Uitwijk aan de Middelburgsestraat.
 
CLUBHUIS SCOUTING DE VALKENIERS IN DE WIP   Toen de groep in 1980 begon, waren er maar heel weinig kinderen. Het ledenaantal groeide langzaam maar zeker. In 1984 werd een aantal van 48 kinderen genoteerd, in 1987 waren het er al 62, in 1989 waren er 67 leden en in 1991 werd het magische getal van 100 bereikt. Vanaf 1989 klonken er hardnekkige geruchten dat De Valkeniers het clubhuis weer uit moesten. Dat moest alsnog toen het in 1994 aan particulieren werd verkocht en men uitweek de voormalige kleuterschool De Wip. Daar kregen ze de beschiking over twee lokalen en een buitenberging. Hier zit de Scouting tot op heden.
8. CLUBHUIS SCOUTING DE VALKENIERS IN DE WIP (FOTO 16-10-2005)    
Meer informatie over Scouting De Valkeniers leest u op hun website.
Heeft u foto's of informatie bij dit onderwerp? Mail de webmaster!
 

Vrouwenvereniging "Wees een Zegen",
 
De vereniging werd opgericht op 4 december 1945 en werd opgeven op 24 november 1982.(2)

Heeft u foto's of informatie bij dit onderwerp? Mail de webmaster!

copyright © 2001-2024 Sjoerd de Nooijer
laatst bijgewerkt op: 23 01 2022

redactionele mededeling:
Enkele delen van het hoofdstuk 1944-heden worden nog herzien. Hier ziet u een voorlopige weergave van de nu bekende informatie over deze periode. Voor zover mogelijk is de getoonde informatie gecheckt op juistheid, later worden de onderdelen beter/logisch geordend. Uiteraard staat het u vrij om op de behandelde onderwerpen te reageren of aanvullende informatie aan te dragen. U kunt contact opnemen via het contactformulier op de website (zie grijze menubalk bovenaan).

bronvermelding:
tekst: Sjoerd de Nooijer
afb. 1-3: Sjoerd de Nooijer
afb. 4: collectie Jan Roose
afb. 5: voetbalvereniging VCK
afb. 6-8: Sjoerd de Nooijer

geraadpleegde bronnen:
- Jan Wisse
- website VCK
- website LTC De Stoof
- Zeeuws Archief (ZA)

voetnoot 1:
bron: website VCK

voetnoot 2:
bron: ZA, archief Hervormde Gemeente Koudekerke, 1632-1980, inv.nrs 1-184